Emre Çınar kardeşimiz 21 yaşında... Özellikle son yıllarda hemen her gün Odunpazarı meydanında babası ve sevdikleriyle vakit geçirir… Çınar ailesini yakinen tanırım... (Merhum) Annesi Ayşe Çınar Malıçlı, babası Sebahattin Bey ise Çardak köyünden...
Yüce Rabbim cc Down sendromlu olarak Sebahattin Çınar ağabeye ve merhum eşi Ayşe Hanım’a emanet etti...
Ayşe Hanım Emre'nin asker eğlencesini görmeyi çok arzulamış lakin ömrü vefa etmemiş… Annesini 19 Mayıs 2021’de Kovid 19’dan kaybetti Emre…
Babası Sebahattin Bey ile birlikte yaşıyor...
Sebahattin Bey ‘Emre gibi bir çocuğum olduğu için çok mutluyum, özel bir babayım, özel bir çocuğum var, iyi ki benim oğlum’ diyor da başka bir şey demiyor…
Emre'nin askerlik zamanı geldi çattı... hem annesinin vasiyeti hemde kendi hayalini gerçekleştirmenin heyecanı ile yıllardır yandı tutuştu Emre ve babası bizzat şahidim…
Çok istemesine rağmen vatani görevimi yerine getiremeyecek olmasına asker eğlencesine mâni olmadı, vatanını bayrağını canı kadar sevdiğine çevresi de şahittir…
Aylar öncesinden canı gibi sevdiği devasa ay yıldızlı bayrak bile temin edildi, yine aynı büyüklükte Mustafa Kemal Atatürk yanı başına asıldı…
Eskişehir İl Jandarma Komutanı Ercan Atasoy başta olmak üzere tüm kravatlı kravatsız, eş, dost, hısım, akraba ziyaret edildi asker eğlencesine davet edildi…
Hemen her şey usulüne uygun şekilde yapıldı… Davetiyeler bastırılıp dağıtıldı… Eğlenceye gelen tüm misafirlere bol bol etli pilav ayran ikramında bulunuldu…
Bununla da kalmadı Sebahattin Çınar Bey, Malıç kaval/keman ekiplerinden Veli Karan ve ekibi sahne aldı eğlencede… Oyun havaları ile misafirleri eğlendirdi…
Sonrasında mehteran sahne aldı, yüreklerin pasını sildi… Emre Çınar’da mehter marşlarına bizzat eşlik etti, kimi söyledi kimi duygulandı…
Sonrasında Seyitgazi Kırka Zeybek ekibi sahne aldı ve Emre ile birlikte figürlerini sergiledi…
DOWN SENDROMLU OLMASI ASKER EĞLENCESİ YAPMASINA MANİ OLMADI…
Annesinin, babasına vasiyetini yerine getirdiler o akşam... Bu vasiyet için aylardır hazırlık yapmışlardı buna değdi…
Özellikle asker kınası yakılmadan önce Mustafa Yıldızdoğan’dan ‘Canım Oğlum’ çalmaya başladığında Emre ile babası Sebahattin Bey’in sarılıp dakikalarca ağlamasını görmenizi isterdim… Bir hayali, bir vasiyeti gerçekleştirmek Emre’nin dünyasında çok ama çok şey demek…
Demem odur ki katılımın cidden çok yüksekti… Asker eğlencesi öyle güzel ve anlamlıydı ki hemen her yöreden her kesimden insan vardı... Her siyasi parti ya kendi geldi, ya temsilci gönderdi… Babasının (emekli) ve ağabeyinin Büyükşehir toplu taşımada görev almış olması personelin de farklı bir katılımına yol açmış sokaklar almadı diyebilirim…
Siz yeter ki isteyin, siz yeter ki vatanınızı, bayrağınızı, Kur’an-ı Kerim’i sevin… Rabbim cc her türlü kolaylığı sağlıyor… Davetinize icabet edenler o sokağa sığmıyor… Bir hayalin gerçekleşmesine şahit olmak bile güzel… Bu hayalin gerçekleşmesinden akan sevin, hüzün gözyaşlarına boğulmak bile güzel…
EMRE DEMEK VATAN DEMEK!
Çünkü vatan demek, evini sırtında taşıyan Peygamber duası almış Mehmetçik demek!
Emre belki fiili olarak asker olamadı, dağ, bayır yükünü sırtında taşıyamıyor lakin sapına kadar asker oğlu asker!
Emre, inanıyorum ki Peygamber (SAV) duası almış, ülkemizde askerlikten kaçan, kendi yurudnda Mehmetçiğe kurşun atan, vatanını, Büyük Türk milletini bir türlü sevemeyen hakir gören milyonlara adeta ders veriyor!
Emre, vatan sevmekte en delikanlı Türk evladı ile yarışacak kadar yürekli bir cengaver!
Emre, asker elbisesi ile bayrağı öpen yüreğiyle, bozkurt yapan o tonton elleriyle yıkılmaz bir kal!
Emre ve Emre gibiler var olsukça bu vatan emin ellerde!
Ne mutlu TÜRKÜM diyene!
Ves’selam…
