Hiç ölmeyecekmiş gibi sıkı sıkıya bağlanmaya çalışılan dünyaya; tükenmez dertlere gark olunanan fani dünyaya, yaşanabilecek bütün güzelliklerin yaşandığı dünyaya atasözlerimiz nasıl bakıyor bir bakalım. Konu işle ilgili olarak kaynaklarımdan ulaşabildiğim atasözlerimiz şöyle:
Adam adama yük değil, can gövdeye mülk değil. Dünyaya misafir olduğumuz gibi insan olarak hepimiz, birbirimize misafiriz.
Ağrısız baş, mezarda gerek olur. Herkesin az ya da çok bir derdi vardır. Dünya dertleri, ancak, ölümle biter. Sabır ve tevekkülde karar kılınmalı, olur olmaz şeye üzülmemelidir.
Bir dost bir post… Dünyaya tamah etmek, dünyayı anlamamaktır.
Bugün dünya, yarın ahiret... Ölümlü dünya, iyi kavranmalıdır.
Cihan, bir demdir. İyi algılanabildiği sürece dünya/hayat bir andır.
Dâr-ı dünyada bir evlat… Yalan dünyada bir evlat, gerekir.
Dünya biter, engel bitmez. Yaşanılan süre hep, engellerle mücadele ile geçer.
Dünya fani, ölüm anidir. Dünya geçicidir, ölüm insana ansızın gelir.
Dünya iki kapılı handır. / Bu dünya bir değirmendir, herkesi öğütür. / Bu dünya bir köprüdür, gelenler geçer. / Bu dünya bir merdiven biri iner biri biner. / Bu dünya fanidir; gelen bilmez giden bilmez. / Bu dünyaya kimse kazık çakmamış. / Dünya dediğin bir sivri külah; o bırakır öteki giyer. / Dünya ekin Azrail orak mahşer cihan cennet cehennem ambar. / Dünya kırk kulplu kazan bir ucundan tut sen de kazan. / İnsanın gözünü bir avuç toprak doyurur. Doğmak, iki kapılı hanın bir kapısından içeri girmektir. Orada ecel yetene kadar kalınır. Zamanı gelince de fani dünya terk edilir. İnsan; dünyaya aldanmamalı, ona bel bağlamamalı; dünyayı amaç hâline getirmemelidir.
Dünyaya dayanma, varına inanma/güvenme. Kişi, öbür dünyaya götüremediği malından yaşadığı sürece faydalanabilir. Bu yüzden de gerek kendi için gerek hayırlı işler için para harcamaktan çekinmemelidir.
Dünya ölümlü, gün akşamlı. Hiçbir durum, sürekli değildir. Her şeyin bir sonu vardır. Zengin olan fakir olabileceği gibi, fakir olan da bir gün zengin olabilir. Hayatın böyle akışından ders alınmalıdır.
Dünya varlığına güvenilmez. Dünyada mal mülk varlığı, gelip geçicidir.
Gelimli gidimli Dünya! Ahir son ucu ölümlü dünya. Gelişli gidişli olan, gelinen ve gidilen bu dünya da biz de yaşar gideriz bir gün.
Dünya, Süleyman'a bile kalmamış. Zengin, fakir, güç sahibi… herkes geçicidir. Her şeyin değerini yaşarken anlamalı, ondan faydalanmasını bilmelidir.
Dünyada insanın namıdır kalan, kusur yalandır yalandır inan. Kişi, namıyla yaşar; bundan başka kalanın pek önemi yoktur.
Dünyanın üstü varsa altı da var. Yetkiyi hep kendi lehine kullanan, bunu hesabını ahrette de verir.
Dünyaya gelen, gider. Dünya ölümlüdür.
İn bin dünyası. / Kavanoz dipli dünya. / Seraskere dana güttüren dünya. Kişi, yaşadıkça kâh düşer kâh kalkar. Bu, böyle devam eder gider. Makam mevki gelir geçer.
Kefenin cebi, olmayacaktır. Öbür dünyaya para da mal da götürülemez.
Kimler geldi kimler geçti cihandan, gelen kondu konan göçtü bu handan. Dünyadaki hiçbir şey, kalıcı ve sürekli değildir. Her şey geçicidir. Kişi, işi gereği de olsa sıkça yer değiştirir. Vadesi yeten, bu dünyadan gider. Dünyanın geçiciliğine aldanmamalıdır. Dünyanın düzeni, devam eder gider. Dünya bir handır; gelen geçer, konan göçer.
Mezarlığın gideni var geleni yok; çarşısı var pazarı yok. Mezarlık, ibret alabilene dünya pazarının kurulduğu yerdir. İnsan, insanın kıymetini yaşarken bilmelidir.
Ölümden öte yol gitmez, mezardan öte sal gitmez. Öbür dünyaya ne varlık gider ne makam. İmkân ve fırsat varken kendine ve birilerine faydası olan, kazançtadır.
Padişah olsan da taht senin değil, satın alırsan da kul senin değil. Sorumluluk olmadan yaşamak, işin kolay kısmıdır.