'kuşatıldık ey halkım'
522 yıllık Osmanlı Tarihi'nin her döneminde Rum-Ermeniler vardır. Bunlar Osmanlı topraklarında 470 yıl mutlu, zengin, müreffeh bir hayat sürmüşlerdir.
.........
Osmanlı Devleti'nin son 50 yılında yabancı devletlerin kışkırtmasıyla Ermeni isyanlarının başladığı görülür.
Oysa, başta Ermeni ve Rumlar olmak üzere Hıristiyan Osmanlılar, Türklerden çok daha iyi durumdaydı. Ermeniler dış tahriklerle bağımsızlığa özenip ayaklanarak huzurlarını bozdular!
Padişahın Türk-Müslüman tebaası ezilen bir zümre idi.
Osmanlı yönetiminin gözündeki 'Türkler' imparatorluğun bütün yükünü omuzluyordu.
Askerlikse askerlik, gazilikse gazilik, şehitlikse şehitlik ve vergiyse vergi...
Hepsini Türkler yükleniyordu. Fakat kan kusup 'Kızılcık şerbeti içtik. Kol kırılır, yen içinde kalır' diyorlardı.
Onlar için derdini dışa sergilemek ayıptı. Hükümeti yabancılara jurnal etmek yurtseverliğe, dindarlığa sığmazdı. Derdini anlatsa anlatsa yine Osmanlı'ya anlatabilirdi belki...
Ama sesine kulak veren olur muydu ki?
Osmanlı yöneticisinin derdi başından aşkındı. Rum ve Ermeni yakınmaları, yabancı konsolosların karşılarına gelip dikilmeleri yetmezmiş gibi, bir de Türk'ü mü dinleyeceklerdi?
* * *
Osmanlı yöneticileri yerlerinden olmak kaygısıyla Hıristiyanların bir dediğini iki etmemek için çırpınıyorlardı.
Türk'e gelince, vur abalıya!
Adına ister 'Kaba Türk' ister 'Yoksul Türk' densin, isterse 'Türk halkı'... Yazılsın onun da tarihi... Karşılaştırılsın Osmanlı Ermenisiyle... Kimmiş ezilen, kayrılan, o zaman görülür. İngiliz belgelerinde bu konuda bir hayli aydınlatıcı bilgi var.
O belgelerden anlaşılıyor ki, Osmanlı Ermenisi, ezilmek şöyle dursun, korunmuş, kayrılmıştır. Hatta Türk komşusunu sömürmüştür.
Ermeniler, yalnız esnaf, yalnız tüccar değildi. Aynı zamanda mültezimdi. (Devlet adına vergi toplamakla görevliydi)... Ermeni mültezimi Türk köylüsüne aman vermiyordu. Köylüden toplanan aşar vergisinin yarısı Osmanlı Hazinesi'ne giriyorsa, yarısı da Ermeni ve Rum mültezimlerin kesesine giriyordu.
Ermeniler, Rus ve İngiliz ajanların entrikaları ile bağımsız bir devlet kurmaya özendiler ve bunun gerçekleşeceğine inandılar.
İstanbul Ermeni Patriği Nerses, İngiliz Büyükelçisi'ne çıkıp:
'Cemaatim bağımsızlık için pek heyecanlıdır' dedi ve şunları ekledi:
'Avrupa devletlerinin sempatisini kazanmak için ayaklanma çıkartmak gerekiyorsa, Ermeniler arasında böyle bir hareket yaratmak hiç de güç olmayacaktır.'
Herşey planlanmıştı.
Toplumun dibine zamanı geldiğinde patlayacak dinamitler artık yerleştirilmişti.
1877-78 Osmanlı - Rus Savaşı, Türk Müslüman halkı için bir felaketti.
Osmanlı Ermenileri için ise felaket değil, fırsat oldu.
Anadolu'da Ermeni çeteleri, eli silah tutan Türklerin cepheye gitmiş olmalarını fırsat bildi, Türk-Müslüman köylerine saldırdı. Olaylarda binlerce Türk katledildi.
Rusların Doğu Anadolu'ya girişleriyle o bölgenin Ermenilerine hatta kürtlerine gün doğdu.
Doğu Anadolu Ermenileri, işgalci Ruslarla ticaret yapmakla kalmayıp, Rus işgal kuvvetlerinin hizmetine de girdiler.
Ellerine biraz yetki ve silah verilen bu işbirlikçi Erzurum Ermenileri, ilk iş olarak Müslüman komşularına eziyet ettiler, Rus'tan fazla Rus kesildiler.
Böylece, Ermeni-Müslüman Türk sürtüşmesinin tohumları atılmıştır.
Daha sonra yeni gelişmeler, kan dökmeler, katliamlar birbirini izlemiştir.
O dönemim Ermeni Patriği Nerses'Türklerle Ermeniler artık bir arada yaşayamaz' diyor, Doğu Anadolu topraklarında, Lübnan'da olduğu gibi, güvence altına alınmış bir Ermeni yönetimi istiyordu.
Türkiye'deki ermeniler hızla müslüman olma veya müslüman görünme noktasında karar almış ve uygulamıştır.
......
Ermeniler- Yunanlar kendilerine yüzeysel sünni arap görüntüsü vererek önce kendilerini unutturmuşlar isimlerini, soyadlarını değiştirmişler Türk kavramına, Türk milletine karşı adeta savaş açmışladır.
Dindar görüntüleri ardında Türk'lere karşı amansız bir mücadelede bulunmuşlardır.
Dış güçlerle birliktedirler, dirsek temaslarını kesmemişlerdir.
Ajanlık, provakotörlüklük yapmaya devam etmektedirler.
Özellikle bazı şehirlerin Türklük ve Atatürk Cumhuriyeti karşısındaki duruşlarının nedeni dikkatle incelenmelidir.
Devlet ve millet karşıtlıklarının temeline inilmelidir.
Nasıl olurda bir şehir komple Atatürk'e karşıt olabilmektedir.
.....
Fetöcü örgütlerin başında bu ve benzer şehirler vardır.
Halk içindeki örgütlü yapı dikkatlice analiz edilmelidir.
Bu örgütlü yapı rastgele değildir.
Sinsice her bir yönetimin içinde yer alırlar ve Türkçülüğün karşısındaki her savaşın içinde yer alırlar.
O şehirdeki üst düzeyde özellikle inanç düzeyindeki yapılanmada cumhuriyet ve Türklük ifadelerin karşısında yetiştirilmiş bürokrat ve bilim dünyasındaki kişiler etkili görevlere getirilir.
Bunlar sadece kendi akrabalarıyla evlenirler.
Akrabası ile evlenmiyorsa, ilkesiz ve kuralsız kişilerle evlenmeye dikkat ederler.
Zira, ileride çocuklar ilkeli olmamalıdır.
Türk örf, adet ve geleneklerine uymazlar.
Toplumu dejenere edecek her akımın içindedirler.
Günümüzde bunun binlerce örneği mevcuttur.
Ne demişler 'su uyur, düşman uyumaz'.
Onlara göre kendi ırklarından gelmeyen herkes düşmandır.
Sevgiyle kalın