Koronavirüs olayı ile birlikte, toplumsal gözlemlerimiz daha da arttı.
Yaşından beklenen sorumlu ve ciddi davranışlarından uzak çocukca davranan onlarca insanı görebiliyoruz.
Yazımda bu davranışları sizlerle paylaşmaya karar verdim;

- Söz dinlememek,
Söz dinlemek toplumumuz için büyük sıkıntıdır. Yaşlı ve tecrübeli kişilerle, otorite olmuş insanların nasihatlarını hiç dinlemek istemeyiz. Hele hele yaşı genç olanlar için nasihat dinlemek çok zor gelir.

- Yasaklara karşı gelmek,
İnsanlarımız yasaklarına karşı gelmeyi adet haline getirmişlerdir. Kurallara uymayı hiç istemezler. Örneğin asker uğurlamaları yasaklanmasına rağmen inatla bunun gerçekleştirilmesini isteyenler var.

- Sorumsuz davranışlar,
Yoldan geçerken sigara isteyen genci 155 i arayarak karantinadan kaçmış olduğu gerekçesiyle polise şikayet edenler polis ve sağlık görevlilerini saatlerce meşgul ediyorlar, durum açıklığa kavuşuyor. 'Sahte ihbar.'

- Bencil düşünce,
Gençliğin bir kısmı gençlere birşey olmuyor düşüncesiyle yaşlıların hayatlarını riske sokabilecek davranışları rahatça sergileyebiliyorlar.
Medyada 65 yaşından fazla bir amcayı sokak ortasında durdurup alay eden bir genci gördük üzülerek.

- Yanlış davranıyorlar, pişkin yaklaşımlarda bulunuyorlar.
Birçok kişiyi, dışarı çıkmayın dedikçe parklarda, deniz kıyısında görebiliyoruz. Sorduğumuzda kaderimiz neyse o olur gibi pişkin bir cevapla karşılaşabiliyoruz.

- Çok riskli ve ciddi olayları ciddiye almamak,
Koronavirüs hepimize birçok şeyi sorgulattı.
Sorgulamaya da devam ediyoruz.
Olayı ciddiye almayanlar az değil.
Toplum olarak 'demokrasiyi' yanlış öğrenmişiz.

- Asla yapılmaması gereken bir durumda olayın ciddiyetini fark etmemek.
Bir sevgili çift otobüste sarmaş dolaş seyahet ederken kendilerine ters bakanlar olduğunda 'size ne' eleştirisini de yapabiliyorlar.

- Ölüme karşı çalım atmaya çalışmak.
Bana birşey olmaz havasıyla hareket edenler toplumda ciddi miktarda. Sormadıkları, sorgulamadıkları tek şey kendi hayatlarından ziyade başkalarının hayatlarını riske sokmaları.
- Emek gösterenlerin emeğini hiçe saymak.
Uyumadan görev yapan sağlık görevlilerini telefonla arayarak lüzumsuz isteklerde bulunanlar var.

Bu örneklere onlarcasını ilave edebiliriz.
Demek ki bir takım insanlarımız ben istediği yaparım, kimse de bana karışamaz, edasında.
Toplumun geldiği nokta sorgulanmalı,
Aklen riskli hasta olanlara da yardım edilmeli veya toplum sağlığı için en azından toplum içinden tecrit edilmeli.
Sevgiyle kalın