Hüseyin Güven

Nefes nefes koparılır,
Tedirgin olur, titrer, bir sevda uğruna,
Can verir ya papatya…

Sen 'seviyor, sevmiyor' der durursun,
Son nefes papatya, SON/suz çığlık,
Bağıra bağıra ölüyorum der…
Duymazsın!

Duyarsın belki!
Bağrından can can kopar,
Gördüğüm /kopardığım her yaprak sensin,
Benden kopan, sen dersin…

Ve anlarsın ki her şey kördüğüm,
Ağır ağır ölüp,
Ömür ömür gömüldüğüm…

Papatyanın, (bir başkasının belki de değmeyecek) sevdası, aşkı kadar aşkın yoksa…
Aşk olsun!
#Güvence
/////////////////////////////////////////////////////////
KALP BU…
Şaka olmaz ki gönülle,
İncinme, incinsen de incitme,
Yutkunasın, yutasın öfkeni,
Kırıp dökmeyesin öyle;

Sanırsın ki terzisi var,
Akabinde dikiverecek!

Sanırsın ki hekimi var,
Alçıya alıp, pansuman yapıverecek!

İnsan bu, taştan serttir bazen,
Bazen gülden de nazik…
Kalpte öyle…

Söküldü mü bir kere içinden, tutmuyor ki dikiş,
Kırılıp döküldüyse onarılmıyor işte…
Ne alçı tutuyor kırıklar, ne dikiş…

Kalp bu, yürek diğer adı,
Sanırsın ki kanlı, canlı…
Bırak taşı sopayı, dil ile bile kırılır,
Kırıp, dökmeye yeltenme bile,
O derece canlı…

Kalp, sadece etten-kemikten diyenlere,
'Hadi oradan' bile demeyesin…
Gönül bu! Kırılır,
Bilesin…

KALP DERLER...
Kemiği yoktur!
Ve en çok da orası kırılıyor işte...
#Güvence
Şöyle baktım da geriye!
Yaşanmamış dolu, dolu 'AN'lar,
Dokunmadan da yanan 'CANLAR' gördüm...
#Güvence
Hayatı yaşanır kılan insanın hayalleridir.
Çünkü 'Umut her zaman vardır'
#Güvence
Kırılmasaydı yeşermezdi /belki de!
Kim bilir,
Belki bizde!
#Güvence