Şener Çetin
Ana, baba, eş...Zordur asker ailesi olmak.
Her an eli yüreğinde, gözü kulağı telefonda, televizyonda...
Kahramanları vatan için nöbet tutar, aile ise her an korku ve endişe ile yaşar.
Mehmedimiz toprağı kanıyla sular, geride kalanların yüreği yanar.
Hangi yürek şehit haberi duyunca yanmaz?
Hangi vicdan genç bedenler için sızlamaz?
Sızlar, sızlıyor değil mi?
Hele ki şehit yakınlarına ve gazilerimize verilen değer düşünce sızı daha da artıyor.
Bir kaç gün önce gündeme geldi.
Kimi bu vatan için kolunu verdi, kimi bacağını...
Fakat gördükleri muamale ayıpların en büyüğüydü...
Erken emeklilik haklarının ellerinden alındığını ve maaşlarının kesildiğini söyleyen Eskişehirli gaziler isyan etti.
Yaşadıkları mağduriyetin bir an evvel giderilmesini istedi.
Yanlarında ise her yere yetişen CHP'li Vekil Utku Çakırözer vardı.
Sorunları dinledi, meclis açılır açılmaz ilk işinin bu olacağını ifade etti.
Umuyorum Çakırözer'in girişimiyle mevzu sonuca bağlanır.
Şunu da söylemeden edemeyeceğim.
İsimsiz kahramanlarımız, bir tek hainin dahi kutsal topraklarımıza ayak basmasın diye canını ortaya koyarken,
Kimi şahadete yürüyerek, kimi ise canından parça bırakarak hayatının geri kalanına eksik devam ederken,
Yapılanlar, sadece seneden seneye hatırlanmak oluyor.
Elkıssa,
Zor bu Ülke'de bu sıralar bir şeyler olmak, olabilmek...
E bakıyorum, zor bu Ülke'de gazi olmak...
Hatırımıza gelince gurur duyuyoruz.
Gurur duyuyorsak, şehit yakınları ve gazilerimizin haklarını geri verelim.
Gurur duyuyorsak, şehit yakınları ve gazilerimizin hayatlarını kolaylaştıralım.
'Alınan bir hak yok ve değerlerimiz için ciddi çalışmalar yapıyoruz' diyorsanız...
Bu ayıp, bize yeter!
