Hiç kimsenin çay içmek için bile gitmek istemediği, açılan dükkanların neredeyse 6 ayda bir el değiştirdiği, akşam 7-8'den sonra karanlığa ve ıssızlığa büründüğü, köklü ve geleneksel uzantıları olan esnafı olmasa kimsenin alışveriş bile yapmak istemediği bir bölgeden bahsediyoruz.
Oysa Hamamyolu; Doktorlar, Adalar, Kızılcıklı gibi bir dönemin en işlek ve merkez yerlerinden biriydi. Kent merkezinde olup da bu denli körelen hem sosyal hem kültür hem de iktisadi yaşamdan uzaklaşan, gerileyen medeni, çağdaş ve vizyoner kentlerde kaç bölge vardır?
Eskişehir'de cazibesini giderek yitiren, insanların resmen kaçtığı ve adımını atmak istemediği Hamamyolu'nun sosyal hayata tekrar kazandırılması gerekiyordu. Hiç kimsenin yapmaya cesaret edemediğini Kazım Kurt yaptı ve Eskişehir kent hayatına imzasını attı.
Hamamyolu'nu ne yazık ki bu ölçekte değerlendiriyor ve kent yaşamına kazandırılması gerektiğine inanılıyordu. Nitekim Başkan Kazım Kurt da bunun için proje geliştirdi, bölge halkının fikirlerini aldı, görüşlerini değerlendirdi ve Hamamyolu Projesi doğdu.
Projeyi beğenip beğenmemek ayrı bir konuyken 'Durdurun bu projeyi' diye bağırmak doğal olarak Eskişehirliler tarafından da rağbet görmedi, siyasal bir duruş, siyaseten gösterilen bir tepki olarak ele alındı.
Hamamyolu Projesi bugün Eskişehirlilere hizmet veriyor. Bakın gördünüz mü halk beğendi diye popülizm yapmayacağım. O başka bir konu. Hamamyolu Projesinin Eskişehir sosyal ve kültürel hayatına büyük katkılar sunduğu ve sunacağı şimdiden belli oldu.
Ancak ben Hamamyolu Projesini ilk değerlendirdiğimde de aslında bu projenin ciddi bir iktisadi etki yaratacağını düşünmüş ve konuya öyle yaklaşmıştım. Proje hayata geçti.
Bu iktisadi katkıyı görebiliyor muyuz?
Şimdi onu anlatayım…
